เพราะรัก...มักมากับความหวัง

เพราะรัก...มักมากับความหวัง

     การเลือกรูปเพื่อขึ้นแสดงในโปรไฟล์ไลน์ หรือเฟซบุ๊ก สิ่งที่หลาย ๆ คน รวมถึงตัวผมเองที่มักจะทำก็คือ การเลือกรูปที่ดีที่สุด ที่ซึ่งไม่ค่อยจะเหมือนตัวจริง ในขณะที่คู่สนทนาของเราก็ย่อมมีความต้องการเดียวกัน 

     เทคโนโลยีที่ก้าวสู่ยุคแห่งอินเทอร์เน็ต โซเชียลมีเดีย และสังคมออนไลน์ จึงก็หนีไม่พ้น facebook twitter line รวมไปถึง application อื่น ๆ อีกมากมาย ทำให้การทำความรู้จัก และหาใครสักคนมาเป็นแฟนในยุคนี้ จึงอาศัยช่องทางออนไลน์เป็นหลัก

     ในการพูดคุยกันผ่านทางออนไลน์ เราจะรู้จักกันผ่านมุมเดียวเท่านั้น คือมุมที่เราต้องการให้อีกฝ่ายรู้จักเรา ซึ่งมักจะมีแต่เรื่องดี ภาพลักษณ์สวยงาม รวมไปถึงรูปโปรไฟล์ที่แสดงอยู่ต้องทำให้เรามีความมั่นใจว่ามันดีพอที่จะให้อีกฝ่ายรู้สึกพึงพอใจและชอบ ไปจนถึงขั้นมีความรัก ซึ่งกว่าจะได้ภาพโปรไฟล์ที่เราพอใจ มักจะต้องผ่านการแต่งภาพหลากหลายวิธี ไม่ว่าจะปรับสีผิว ดึงดั้ง บีบหน้า หรือทำให้หน้าเนียนในก็ตาม ล้วนแล้วแต่ถูกสร้างขึ้น ไม่ต่างอะไรจากเรื่องราวที่คุยกัน ที่มักจะนำเสนอแต่ภาพเพียงด้านเดียว จนเรากลายเป็นคนที่ดูดีในสายตาของฝั่งตรงข้าม  

การสนทนาด้วยตัวหนังสือและสติ๊กเกอร์
มักเป็นไปในรูปแบบที่ไม่สามารถแสดงอารมณ์
ทำให้บ่อยครั้งเกิดความเข้าใจผิดกันได้

     สิ่งที่เรานำเสนอไปเพียงด้านเดียวนั้น ย่อมก่อให้เกิดภาพจำต่ออีกฝ่าย และเกิดความคาดหวังในสิ่งที่เราสร้างขึ้นอย่างปลอม ๆ ความรักก่อตัวขึ้นช้า ๆ ท่ามกลางความคาดหวังในสิ่งที่เราสร้างภาพนั้นขึ้น ยิ่งผูกพันธ์ ยิ่งลึกซึ้ง และยิ่งสวยงาม 

     สังคมหน้ากากจะสอนให้เราชินกับคำพูดที่สังคมนิยม "ทานข้าวรึยังครับ?" "ดูแลตัวเองด้วยนะ" "เป็นห่วงจังเลยครับ" มักเป็นถ้อยคำหวานหยดย้อยที่มักใช้ในการสนทนาเพื่อจีบกัน แต่เมื่อกลับมาสู่โลกแห่งความจริง ภาพไม่ตรงกับปก นิสัยไม่ตรงกับตัวหนังสือ เพราะหน้าจอสมาร์ทโฟนเป็นอาชญากรที่ลวงโลก สติ๊กเกอร์มุ้งมิ้งที่ส่งหากันล้วนแล้วแต่ไม่สามารถทำได้จริงในโลกยุคนี้      

     เมื่อหลุดจากภาพมายาสู่โลกแห่งความจริงมักทำให้ความสัมพันธ์ของหลายคู่จบลงเพียงเพราะความจริงไม่ตรงกับสิ่งที่คาดหวัง ความรักที่เกิดขึ้นบนโลกออนไลน์ นำพามาสู่ความผิดหวังอย่างใหญ่หลวง ความรักที่เป็นเพียงตัวอักษร แท้จริงอาจเป็นเพียงความหลงใหลในมายา หรือความคาดหวังที่ปรุงแต่งเอาเอง

      ในยุคที่โลกลวงตาเป็นเสมือนโลกจริง ผู้ที่วิ่งตามความรักควรระวัง เพราะความหวังที่ก่อตัวอาจจะจบลงที่คำว่า ผิดหวัง ดังนั้นการที่จะเปิดใจ ปล่อยใจ รักใครสักคน ควรให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ และควรฝึกปล่อยวาง อย่ายึดติดกับละครหรือนิยายที่เคยรับรู้  เพราะโลกแห่งความจริงมีเพียงตัวเองที่ต้องใช้ชีวิตบนพื้นฐานของความจริง ตราบใดที่เรายังคงแต่งรูป ก็อย่าคาดหวังให้คนอื่นแสดงภาพจริง

 

เพราะคาดหวัง จึงเจ็บ
ครูใหญ่